Nintendo Switch 2'nin ömrü boyunca birçok kullanıcı için muhtemelen daha da kötüleşecek bir sorun ve ufukta kolay bir çözüm görünmüyor.
İlk bakışta, Nintendo Switch 2'nin depolama alanı oldukça iyi görünüyor. Konsolun kendisi 256 GB depolama alanıyla geliyor; bu, orijinal Switch'in 32 GB'lık cüzi depolama alanının sekiz katı ve Switch OLED'in 64 GB depolama alanının dört katı.
Switch 2'deki sistem yazılımı etkileyici derecede küçük; 6 GB'ın biraz üzerinde bir depolama alanı kullanıyor ve sahiplerine cömertçe görünen yaklaşık 249 GB bırakıyor. Sorun şu ki, 249 GB eskisi gibi değil ve Switch 2, orijinal Switch'in kullandığından çok daha fazla depolama alanı kullanmanızı gerektiriyor.
Rekabet Kızışıyor
Nintendo, hem ev konsolu rakipleri Sony ve Microsoft ile hem de Switch'in taşınabilir oyun tacını hedefleyen taşınabilir oyun bilgisayarlarının sayısı arttıkça, 4K HDR çıkışı gibi en yeni nesil performansa ihtiyaç duyuyor. Ancak, geliştirmeler Switch 2 yerel oyunları için daha büyük kurulumlar anlamına geliyor ve bu da değerli alanın giderek daha fazlasını tüketiyor.

Nintendo, küçük oyun boyutlarından büyük sonuçlar elde etme konusunda ustalaşmış olsa da diğer geliştiriciler o kadar gelişmiş değil. Nintendo 3DS oyununun yeniden düzenlenmiş hali olan JRPG Bravely Default HD, 11 GB yer kaplıyor (her ne kadar Switch 2'nin fare modu kontrollerini kullanan önemli orijinal mini oyunlarından kaynaklansa da ), ortak macera oyunu Split Fiction ise şaşırtıcı bir şekilde 69,2 GB yer kaplıyor; bu da tek başına bu oyunun dahili depolama alanının dörtte birinden fazlası.
Bunun, fiziksel medyayı benimsemek ve yalnızca dijital oyunlara yer açmak için bir teşvik olduğunu düşünüyorsanız... haklısınız. Ne yazık ki, Switch 2'de bu seçenek artık eskisi gibi değil.
Sorun, Nintendo'nun bazı fiziksel oyunlar için GameKey Kartları'nı piyasaya sürmesiyle daha da kötüleşiyor. Bunlarda yüklü oyunlar yok, yalnızca kullanıcıların oyunu dijital olarak indirmelerine olanak tanıyan ve oynamak için kartuşun takılmasını gerektiren bir taşıyıcı token bulunuyorlar.

GameKey Kartlarının, koleksiyoncular için orijinal Switch'in kutu içi kod sürümlerine kıyasla önemli bir gelişme olduğunu düşünüyorum . Oyuna erişim bir kullanıcı hesabı yerine kartuşa bağlı olduğundan, GKC'ler takas edilebilir veya satılabilir ve tek kullanımlık bir indirme kodu kullanıldıktan sonra koleksiyoncuları boş, işe yaramaz bir kutuyla baş başa bırakmazlar. Ancak bu formatın kaçınılmaz dezavantajı, Switch 2'nin zaten aşırı yüklenmiş depolama alanını daha da fazla kullanmasıdır.
Oyun verilerini barındırabilen Switch 2 kartuşları 64 GB ile sınırlı olduğundan, sorun daha da büyüyor. Yayıncı EA, Split Fiction'ı bir kartuşta yayınlamak istese bile, devasa kurulum boyutu mevcut kartlara sığmaz. Daha büyük kartlar bu konuda yardımcı olabilir, ancak özel tasarım göz önüne alındığında, üretimleri aşırı pahalı olabilir.
İyi haber şu ki, Nintendo Switch 2 kullanıcılara microSD kartlarla depolama alanını genişletme olanağı sunuyor. Sorun çözüldü: Sadece devasa kapasiteli bir kart takmak yeterli, değil mi? Pek sayılmaz. Switch 2 yalnızca microSD Express formatlı kartları destekliyor . Bunun geçerli bir nedeni var: Yeni standart çok daha hızlı veri okuma ve yazma hızları sunarak oyunların daha hızlı yüklenmesini sağlıyor. Ancak bu kural sorunlara yol açıyor.
Bunlardan biri maliyet. MicroSD Express kartları, önceki modellere göre GB başına daha pahalı. Yazım sırasında, SanDisk 128 GB'lık bir kart 17 dolar , Switch 2 uyumlu microSD Express formatlı bir kart ise aynı depolama alanı için 54 dolar; yani 3 kat daha pahalı.
Diğeri ise kart kapasiteleri. Piyasada bir avuç 1 terabaytlık microSD Express kart bulunuyor, ancak stoklar yok denecek kadar az ve fiyatlar astronomik. Konsolunuzda teknik olarak birden fazla microSD kart kullanabilmenize rağmen, Nintendo bunu önermiyor, bu nedenle birkaç küçük kartı değiştirmek de bir seçenek değil.
Daha da kafa karıştırıcı olanı, SD Express formatının yalnızca hıza atıfta bulunması ve kapasitenin kendi standartları olmasıdır. İster Express hız formatında olsun ister olmasın, satın alacağınız çoğu microSD kart "SD eXtended Capacity" standardı veya kısaca SDXC'dir. Bunlar teorik olarak maksimum 2 TB veri tutabilir, ancak satışta bulabileceğiniz en büyük meşru kart muhtemelen 1,5 TB'tır.
Ancak depolama konusunda iyimser olmak için bazı nedenler var. Switch 2'nin varlığı ve büyük başarısı, daha fazla tüketicinin microSD Express kartlara talep göstermesine ve sonunda fiyatların düşmesine, kapasitelerin ise en azından SDXC standardının 2 TB sınırına kadar artmasına yol açacak.
Çoğu oyuncu için bu depolama alanı, en açgözlü veri biriktiricileri dışında herkes için gerçekçi bir şekilde yeterli. Tüketici tepkisi, daha fazla üçüncü taraf yayıncının fiziksel oyunlarını Game-Key Kartları yerine kartuşlarda piyasaya sürmesine ve depolama talebini azaltmasına da neden olabilir.
Daha da basiti, Nintendo kullanıcıya daha fazla kontrol sağlasaydı (hangi GameCube oyunlarının yükleneceğini seçmek veya microSD kart değişimini resmi olarak desteklemek gibi), oyuncular dijital koleksiyonlarını kolayca yönetebilirlerdi. Bu arada, Switch 2 dijital kütüphaneleri büyüdükçe, tek bir seçenek var: öngörülebilir gelecekte kurulumları yönetmeye alışmak.